Toen kwam, ‘kvergeet het nooit, burgemeester Crezée, daar hebk een merakelse tied mee te stellen gehad. Ask een bak koffie bij um brocht, gong ie altied direct amme vraege vanaf den eersten dag datie bij ons op ‘tdurp was, van alles en nog wat over Jan en Alleman wat ze deje, waer Pietje vandaen kwam en of dat Krelis wel twe keer naer de grote kerk gong. Maar dat mag ik faitelijk niet vertelle, ‘kad als concierge uiteraard een vertrouwens positie, en als je het goed vindt zal ik nu even in hedendaags Nederlands verder gaan. Die positie heb ik bij mijn weten nooit beschaamd. In die tijd werd het als positief beoordeeld als de burgervader belangstelde in het wel en wee van de burgerij, begrijp je? Dat kon toen nog.

Ik heb hem dan ook vooral in zijn tweede periode van 1945…1949 met raad en daad terzijde gestaan. Hij zei altijd: “Jij en Tazelaar de gemeentebode zijn van onschatbare waarde voor de communicatie tussen het gezag en de bevolking”

Kzel nou werris wa vertelle over wak zoal dee op ’t gemeentehuis, in 1946 kwam ‘t eerste gemeenteraadslid dat een vrouwmens was, en toen wask al 21 jaar als persoonlik adviseur, zak mar zegge, in dienst baai de gemeeinte, en ‘tmos er ok nog allemael tussendeur, want ‘kad zat te doen, ‘kzurgde niet allen der voor datte ambsketen (een geschenk van Cor Verolme) niet achtersteveure hing, en dat de mappe met stukke bai al de raedslee op z’n plek terecht kwamme. ‘tWerd bij m’n afscheid zo tusse neus en lippe gezeit, maer das maer flauwekul dochten ze, ze haddent wel over om en nabai 30.000 koppies koffie die ik in die tied geschonke mos hebbe, en nog wel naer ieder z’n smaek. Maer die stukke daer hebik m’n eige vanaf stonde an furieus mee bedisseld. ‘Kzag altied wel an Burgemaister Crezée z’n gezicht dattie ter niet zo op had, en dan gongk maer gauw op ne ander sjepieter over.

“En wet wouwie nou eingelijk vamme”, vroeg ik ne keer anem, toen ik in de stukke had zitten koefelesmoezen.
Toen zee die “as dattie wou, dak een biettjie uit mos kieke dat aanre mense me nie konne betrappe”. Zo zei hij het natuurlijk niet, want op het gemeentehuis spraken wij altijd goed Nederlands. Burgemeester Crezée zee datie genees an ouwe Rezoordener goed kon verstaen la staen datiet Resoors kon prate, en hai weunde notebene al un behoorlijk hortie aen de Stretweg.

“‘Kzie op de klok dattut toch ’n pietsie later is geworden zulle we ‘nandere keer over de andere Burgemeesters, die ik ok nog begeleid heb, hebbe?, over Johan Adolf Kattenbusch, A.M. Nieuwenhuizen (die van de watersnood) en C.J. van der Hoeven (met het wurveltje) en de leste die ‘keb meegemaekt burgemeester C.J. Verplanke (van de reizen), da doek nandere keer asie ‘tgoed vin, dan zurgk for ‘nlekker prakkie met mokkapudding met langevingers toe, met  ne flinke scheut jonge jenever, da praet wa gemakkelijker.