Eindelijk kan er weer eens gevoetbald kan worden. Zeven weken achtereen heeft voetbalclub Slikkerveer niet kunnen spelen vanwege de slechte weersomstandigheden en de mede daardoor belabberde gesteldheid van het terrein aan de Sportlaan. De roodzwarten nemen het op tegen DCV uit Krimpen aan de Ijssel. Het is doorgaans een beladen potje als deze clubs elkaar ontmoeten. Met een gevoelstemperatuur van een graadje of vijf is het een guur middagje en dus bepaald geen aangenaam vertoeven voor het schaars opgekomen publiek. Het is bijna rust als op bovenstaande foto de 1-0 van Slikkerveer in de maak is. 
Vleugelflitser Albert Rolloos heeft juist hiervoor een venijnig schot het doel van de Krimpense doelman Van Oosterom afgevuurd. De sluitpost heeft het schot niet klemvast weten te krijgen. En een balletje loslaten met een spits als Jan Visser in de buurt: doe dat nou niet aub! Dat is vragen om moeilijkheden. Jan weet namelijk zeker wel raad met een 2e kans. Kijk eens naar die graaiende handen van de doelman van DCV. Je ziet z’n tengels niet maar de foto zegt alles! Helaas pindakaas! Jan gaat niet z’n eerste doelpunt in zijn amateurvoetballoopbaan maken. 
Zo, DCV gaat nog alleen nog effe aftrappen en dan is het rust! Lekker hoor met 1-0 thee gaan drinken.
 

Wim of Bas?

Slikkerveer-trainer Bob Maaskant zal zijn elftal in de pauze van nieuwe instructies gaan voorzien. De oefenmeester heeft aangegeven aan zijn laatste seizoen voor Slikkerveer bezig te zijn. Het zou tevens de opstap worden voor een prachtige trainersloopbaan voor Bob. Via de amateurs van Slikkerveer richting onder andere SVV, NAC en Go Ahead Eagles zijn gerespecteerde clubs waar Maaskant als kundig hoofdcoach furore maakte. 
Terug naar de wedstrijd. Door Combinatie Verkregen vertalen de kapitalen van DCV. Het zou zoals de kop van dit artikel verklapt uiteindelijk in een gelijkspel eindigen, 1-1. De sportredacteur van onze ‘eigen’ Combinatie kopte destijds als volgt:  ‘Vlasblom helpt DCV aan een gelijkspel.’ Dat zou kunnen betekenen dat Wim Vlasblom die 1-1 onbedoeld op z’n geweten zou hebben. Maar gek genoeg zegt het Vrije Volk over de gelijkmaker dat Bas Verhoeven de ‘dader’ is van deze ‘owngoal’. Ach wat maakt het allemaal uit. Eigen goals horen nu eenmaal ook bij dit spelletje thuis. 

Theus.

Slikkerveer is trouwens na die onverwachte gelijkmaker nog onverdroten op zoek gegaan naar de volle buit. Kijk maar eens naar deze intensieve doelpoging van aanvaller Theus van Vliet. Maar u kent de geschiedenis. Deze schitterende doelpoging zal helaas geen doelpunt opleveren. 
Het bleef bij de treffer van Visser en van die ene Vlasblom óf Verhoeven misser! 
DCV bleek met deze eigen treffer in hun sas. 
Voor de ‘overkanters’ maakte het niet uit wie ém maakte, Wim óf Bas!

Het is zwaar bewolkt aan de Vlasstraat te Rijsoord. Die donkere wolken gelden na 90 minuten bikkelen tegen het vrijuit spelende Zuidvogels ook letterlijk voor Rijsoord. Maar liefst 3 koplopers (Nunspeet, Marken en Rijsoord) bezetten in deze afdeling 2e  klasse B, na 21 wedstrijden spelen 29 punten. Winst is een must voor de thuisclub om, wellicht in een noodzakelijke drieluik, de kampioenstitel af te dwingen. Maar de bezoekers uit Huizen weigeren vanmiddag om voor Sinterklaas te spelen. Met 0-2 gaan ze een Resoords-kraaien-toetje vergallen.
 

Patron.

Het is bomvol op het sportcomplex. De zittribune is nog niet geboren en op de trap van de kantine hebben veel supporters gebruik gemaakt van vak dubbel B (biertje-borrel). Hoewel een foto niet kan praten vertelt deze fraaie plaat toch het verhaal. Centrale figuur is de absolute klasbak en ook centrale verdediger Jaap Roos. Als een echte soldaat is hij in de frontlinie verschenen. Dan weten de kenners wel hoe laat is bij Rijsoord. Als Jaap aan het front geroepen wordt dan moet er iets gerepareerd worden. En dat is in dit geval: een achterstand! Hier komt een ‘patron’ met drie ‘banden’ het beeld binnen stormen. De 1e band draagt Jaap niet voor niets. Als kapitein van de ploeg siert de aanvoerdersband om zijn rechter, krachtig bijsturende arm. Om zijn linkerknie moet de 2e band, de knieband, ongetwijfeld versterking bieden aan zijn eigen lijfelijke knieband, welke door alle seizoenen heen op al die knollenvelden en na pittige duels het een en ander voor de ‘knieën’ heeft gehad. De 3e band is die machtig, mooie ‘tulband’. Een kwartier geleden heeft Jaap een bebloede naamgenoot aan z’n hoofd opgelopen. Deze jaap zou eigenlijk gehecht moeten worden. Echter de Jaap met de hoofdletter ‘ J ‘  kan simpelweg niet gemist worden in deze super belangrijke pot. Dus flanst de verzorger een hoofdbandage in elkaar en heeft de trainer hem weer rap naar het front terug gestuurd.
 

Henk de Snoo.

Het lijkt wel een rugby-speler die hier onverdroten met heel z’n ziel en zaligheid een line-out uit de lucht heeft proberen te plukken. Maar strikt inzoomend op zijn ‘ingewikkelde’ hoofd zie je aan de knikbeweging dat hij vol voor een kopbal is gegaan. De twee Zuidvogels uit Huizen stralen ontzag en angst uit. Rechts zie je Rijsoordenaar Henk de Snoo als het ware denken: ‘Jaap, Jaap, wat ben je toch een stoere bink’. De introverte Jaap Roos was eenmaal in het veld een geblokte, doortastende, prachtige voetballer. Een winnaar pur sang en een belangrijke steunpilaar in de tijd dat Rijsoord grote successen boekte. Hij speelde honderden wedstrijden in het keurkorps. Rijsoord zou na deze niet ingecalculeerde nederlaag op 29 punten blijven steken. Nunspeet en Marken wonnen beide wel en eindigden dus op 31 punten. Het onderlinge beslissingsduel bracht Marken (1-0 zege op terrein van DOVO) uiteindelijk in de 1e klasse.

De zaterdagamateurs van Bolnes spelen thuis tegen Den Bommel. Het betreft een competitieduel uit de 1e klasse afdeling Rotterdam. Bolnes versus Den Bommel in de ‘Bond’. De sportpagina van de Combinatie heeft een leuke ‘kop’ bedacht:  ‘drie keer 2 = 6 punten voor Bolnes’. De volledige pagina blijkt namelijk opgevuld met sportverslagen van verenigingen afkomstig uit Bolnes. De zondag-afdeling wint met 4-1 van Nado V. De korfballers weten DES met 6-3 te verslaan en de zaterdagmannen blijven niet achter. Zij gaan vanmiddag met 4-2 winnen. Het is de 8e competitiewedstrijd van Bolnes en voor tegenstander Den Bommel zelfs al de 9e. Bij winst glipt Bolnes over de eilandbewoners van Goeree-Overflakkee heen. Beide hebben dan weliswaar evenveel punten (7) maar Bolnes heeft dan nog die ene wedstrijd te goed. Voor wat het allemaal waard zullen we maar denken.

Oranje.

De bewoners van de Kievitsweg spelen vandaag in een oranje-tenue. Wellicht zouden de blauwe shirts van den Bommel het voor de arbiter van dienst te moeilijk hebben gemaakt qua onderscheiding van beide teams, anders kan ik deze move niet verklaren. Bolnes grossiert vanmiddag in het creëren van kansen maar helaas ook in het missen ervan. De score stokt uiteindelijk bij 4-2 dus op zich wordt er toch best behoorlijk gescoord. Het is Piet de Sterke die de thuisclub na een minuut of twintig spelen op 1-0 zet. En dan vallen we met onze neuzen in de boter bij het fotofragment. Het lijkt er verdacht veel op dat Cees Liedorp schuin vanuit links aanvallend het Bommels zestienmetergebied binnen komt stormen. Het verslag spreekt over een solo, die Cees, hier dus inmiddels achter de rug moet hebben. Zijn pegel is in de maak en de  Bommelse keeper heeft over enkele seconden, hoe vervelend het voor hem ook is: het nakijken!
 

Houtwerk.

Maar vlak voor rust doen de bezoekers toch iets terug en staat het dus 2-1. Bolnestrainer De Jong zal het hele spul weer bij de les moeten roepen tijdens het theekwartiertje. Zijn speech lijkt te werken. Het is Dik Bode die, na een ouderwetse scrimmage, zijn ploeg weer naar 3-1 tilt maar de mannen uit Den Bommel zorgen hierna toch weer voor onrust door de 3-2 achter Bolnes-doelman Ben van Heek te jassen. Uiteindelijk blijken de Zebra’s conditioneel toch bovenliggend. Piet de Sterke zorgt voor de bevrijdende 4-2. Liedorp wordt de meest besproken man in de slotminuten. Cees ondervindt met name last van het houtwerk. Eerst knalt de aanvallende middenvelder een elfmeter op de paal en daarna teistert hij met een snoeihard schot nog een keer de deklat. Tja, paal en lat staan er niet voor niks natuurlijk.

 

Een letterlijk pakkend voetbalfragment uit de ‘burenruzie’ VVGZ-IFC. Zowel de bal als de foto zijn geschoten tijdens het voetbalseizoen 63/64. De zaterdagtak van Ido’s Football Club heeft verleden seizoen die vermaledijde Dordtse Voetbal Bond (DVB) achter zich gelaten. Hotsen knotsen in de Dordtse Bond óf KNVB-voetbal: het is een wereld van verschil. In de vierde klasse D moet IFC zich zien te gaan handhaven. De wedstrijdsecretaris van IFC kan aan de bak. Samen met de zondag-afdeling speelt zijn club nu met maar liefst 2 standaardelftallen in de 4e klasse van de KNVB. Op zich redelijk uniek. Trainer ‘rooie’ Jan Schenk vertoeft zo’n beetje heel de week op het trainingsveld. Gelukkig heeft de oud-Sparta-crack tijd zat. Op het grote kantoor aan de Plukmekaalstraat vindt de ambtenaar der Rijksbelastingen ongetwijfeld wel een gaatje en ruimte om zijn trainingen voor te bereiden. Met tegenstanders als Nieuw Lekkerland, Rijsoord en VVGZ staan er interessante regio-duels op het programma. En vandaag dus de kraker: VVGZ uit! Op Schildman won VVGZ eerder dit seizoen nog met 1-4. En laten we maar geen ouwe koeien uit de sloot halen van die ordinaire schoppartij van dat eerste duel.
 

Marathon-Dirk.

Ook vanmiddag, op het Noordpark, worden de huiden duur verkocht. De curator, arbiter Van Zwienen, leidt deze, ook verre van vriendelijk botsing, echter bekwaam. IFC doet het als debutant naar behoren en VVGZ kan zich, in de race om de titel, geen puntenverlies veroorloven. De foto vertelt het verhaal. ‘Hebbes’, denkt IFC-doelman Aart Bravenboer. Maar als je de ogen van VVGZ-goalgetter Siem de Waard analyseert dan moet je er als keeper voor zorgen dat je zo’n bal never-nooit-niet een 2e kans gunt. Anders duikt deze VVGZ-aasgier er alsnog op. En links op de foto zien we het rijzige postuur van de aimabele 24-jarige IFC-er: Dirk Plaizier! De ooit bij RVVH als rechtsback begonnen Ridderkerker wilde eigen’voetig’ weten of het gras inderdaad groener is bij de buren. En dat bleek zo te zijn. Want zo’n 20 seizoenen profiteerde IFC van diens onverzettelijkheid. Na zijn actieve loopbaan werd hij ook nog trainer van IFC en vervulde Dirk diverse voetbaltaken bij Rijsoord, waaronder het walking footbal. En over walking gesproken. Dit voetbaldier liep tussendoor nog tien marathons waaronder die van Berlijn en New York. Dirk keert vanmiddag na een oerdegelijk 1-1 terug naar Ido-Ambacht. De vroege 0-1 van Piet Lagendijk wordt in de 2e helft door Jaap Terlouw ongedaan gemaakt. De keepers Arie van Leeuwen (VVGZ) en Bravenboer blonken beiden uit. IFC handhaafde zich en VVGZ kwam te kort voor promotie. Maar 1 seizoen later werd VVGZ kampioen en degradeerde IFC. VVGZ dus 3e klasser en IFC keert weer terug naar die foeilelijke Dordtse bond.

Het is de dag van de arbeid maar tevens de dag van de waarheid voor de voetballers van VVGZ. Het Noordpark fungeert als decor voor een bloedstollende voetbaloptreden in twee bedrijven van elk 45 minuten. U kijkt naar een beeldfragment uit de 2e akte. Het is de laatste competitiewedstrijd van het seizoen 75/76 tussen de acteurs van VVGZ en Bolnes. Voor VVGZ is winnen een must om minimaal niet rechtstreeks te degraderen uit de 3e klasse B. Echter tegenstander Bolnes heeft bij eigen winst zelfs nog kans om kampioen te worden. Welk team zal de zenuwen het snelst van een minder strakke spanning kunnen voorzien. Het is een super geïnspireerd spelende thuisploeg dat Bolnes uiteindelijk dik, maar dan ook dik verdiend, met maar liefst 3-0 terugstuurt naar het ‘scheepswervendorp.’ 
 

Arie Baas.

Trainer Arie Baas van Bolnes opent na afloop het cliché-bal met: ‘een kat in het nauw maakt rare sprongen’. De vertrekkende VVGZ-oefenmeester Ad de Bondt maakt het nog ‘bonter’ door te verklaren dat zijn ploeg toch echt geen elftal is dat zo laag hoeft te staan: ‘als we nu eens altijd zó hadden gevoetbald als vandaag dan hadden we ergens bovenin meegedraaid’. Tja, die trainers toch! Vooruit dan maar! Nog een cliché om het af te leren: ‘achteraf kijk je een koe in z’n kont’! Zoals gememoreerd, VVGZ is heer en meester deze middag. Bolnes komt er simpelweg niet aan te pas. Op de foto prijkt een reclamebord met lakschade maar de echte schade is zo’n 30 meter verderop bij de defensie van Bolnes overduidelijk zichtbaar. Na een 0-0 ruststand heeft VVGZ-er Siem Klapwijk weer eens ouderwets zijn hielen en rugnummer aan zijn Bolnesse tegenstrevers laten zien. Zijn onverzettelijkheid en loopvermogen heeft de allrounder diep laten penetreren in de Ridderkerkse afweer.
 

Sjaak Onderdelinden.

Siem is zichtbaar, links in het doelnet, tussen grensrechter Sjaak Onderdelinden van Bolnes en de schuine, ijzeren doelsteun. De harde en scherpe voorzet van rechtspoot Klapwijk is onderweg onbedoeld verandert in een schot! Siem blijkt vanmiddag een echte ‘geluksvogel’. Want tot ieders verrassing transformeert doelman Nees Flach de voorzet tot een eigen doelpunt. Konden we maar even een microfoontje in de vier bovenkamers van de hoofdrolspelers plaatsen. Bij Bolnes-verdediger Krijn Legerstee (rechts) zou er dan minimaal ‘sufferd’ te horen zijn geweest. Bij de totaal verraste doelman Flach wellicht iets van ‘asjemenou’ of ‘oeps’. Maar zowel bij Krijn als Nees vallen ook een krachtige knoop niet uit te sluiten.
 

Piershil.

‘Krijg nou wat’ denkt Siem, terwijl grensrechter Sjaak, die doorgaans zijn cluppie met nuttige vlagsignalen voor een zuiver tegengoaltje wist te behoeden, prakkiseert: ‘hier kan zelfs ik niet tegenop vlaggen’. Na deze belangrijke 1-0 zetten Jan Bakker en Hugo Vermaas de eindscore vast, 3-0. En het bijna slotcliché: ‘eind goed al goed’ ging uiteindelijk toch niet op voor VVGZ. De zojuist afgedwongen beslissingswedstrijd, op neutraal terrein, tegen Piershil zou een week later met 2-1 verloren gaan. Alsnog de 4e klasse in dus! Tenslotte er dan maar uit met een dramatiserend cliché: ‘uithuilen en opnieuw beginnen’!

Het is een fraaie zondagmiddag op Woudestein in Kralingen. Circa 9000 toeschouwers hebben een entreekaartje weten te bemachtigen voor het beslissingsduel tussen Zwijndrecht en Hermes DVS. Een week later zullen ongeveer 8000 voetbalfans het voetbalveld aan de kneuterige Honingerdijk opnieuw aandoen. Deze 1e beslissingswedstrijd was noodzakelijk geworden vanwege de exact gelijke eindstand in de competitie van de 2e klasse B. De feiten op een rijtje: Hermes en Zwijndrecht hebben beide 24 competitiewedstrijden achter de voetbalkiezen. Beide wonnen daarvan 12 duels. Beide speelden maar liefst 10 maal gelijk en beide verloren elk 2 keer. Vierendertig punten indiceert voor deze kemphanen het gelijke eindresultaat. De onderlinge competitiewedstrijden eindigden in remises (0-0 en 2-2). De krachtsverschillen zijn ‘nul’ (onthoudt dit nare cijfer!) Welke club promoveert gaat er naar de eerste klasse promoveren? Het 1e beslissingsduel eindigde, mede vanwege een fabelachtige redding van Zwijndrecht-doelman Anne Smit en een maar net gemiste koppoging van aanvaller Piet de Witt in 0-0. In de noodzakelijke verlenging wordt eveneens niet gescoord. Ook in het 2e duel is het wederom hutjemutje op de tribunes van het ook dit seizoen in de eredivisie uitkomende Excelsior.
 

Joop Herwig.

Zwijndrecht-trainer en later ook de oefenmeester van RVVH, Joop Herwig ziet zijn dominerende ploeg kort na rust in de persoon van linksbuiten Cees Stokvis een joekel van een kans missen. Na deze fase wordt Hermes de bovenliggende ploeg. Trainer Hans Dorjee is aan z’n eerste en tevens laatste seizoen bezig bij Hermes. Afgelopen week heeft hij besloten om weer zelf de kicksen onder te gaan binden bij Haarlem. Maar ook zijn elftal lukt het niet om de bal het nylon te laten beroeren. Alweer eindigt het in 0-0 en opnieuw is het verlengen geblazen. Maar nu ontstaat er voor beide teams toch een bloedlinke situatie. Zwijndrecht MOET winnen, want het doelsaldo van de afgelopen competitie is met nota bene, vanwege slechts 1 doelpunt méér gescoord, bij een gelijke stand bindend, en helaas… in Schiedams voordeel. Maar een 0-0 nog een half uur lang verdedigen is natuurlijk ook geen abc-tje voor Hermes. Echter… het wordt opnieuw de dag van de Toto en voetbaluitslagenpresentator Frits van Turenhout. Alias Mister Null Null! 
 

Ger Lagendijk.

Na tweehonderdveertig minuten extra ‘ballen’ wordt het feest gevierd in de ‘jeneverstad’. Ergens in de competitie heeft Zwijndrecht dus dat vermaledijde extra goaltje laten liggen. Op het fotomoment is de befaamde, latere o.a. in Ridderkerk woonachtige voetbalmakelaar Ger Lagendijk het eerst bij de bal zo lijkt het. Lagendijk was ook enkele seizoenen shirtsponsor bij de voetbalsters van RVVH. 
De intense spanning druipt van alle aanwezige spelers af. Zwijndrecht-aanvaller Cees Stokvis (met afgezakte kousen) blijft de druk opvoeren. Schuin achter Cees is nog het gezicht van Gerrit Hollander zichtbaar en rechts van zijn team - en bijna naamgenoot Gerrit den Hollander. Hermes naar de eerste klasse! Zwijndrecht niet. Maar 1 seizoen later lukt dat alsnog én gelukkig zonder beslissingswedstrijden. 

De voetballers van VVGZ moeten vanmiddag amper acht kilometer reizen om de lastige uitbeurt bij RVVH te spelen. Aan de Molendijk is de bal om klokslag 16.00 uur voor het eerst aan het rollen gebracht. Nou ja, rollen…dat valt in deze Ridderkerkse hoogpolige knollentuin bepaald niet mee. Op deze vrijwel geheel bewolkte dag zullen de ‘Vogels’ zelf voor een stralend zonneschijntje gaan zorgen. VVGZ moet na een knap verworven 1-3 pauzestand het, na de thee, voluit pressende RVVH weliswaar nog een treffer toestaan, maar daar blijft het dan ook bij. Op deze kostelijke momentopname profileert zo’n beetje elke voetballer z’n eigen lichaamstaal. We signaleren drie VVGZ-ers en tweeënhalve RVVH-er.
 

Arnold Monster.

We zijn welhaast zeker getuige van de 2-3 van de RVVH. Uiterst rechts is namelijk de nog piepjonge Hercules-verdediger Arnold Monster in de Zwijndrechtse defensie opgedoken. Arnold ‘s beide handen zwellen aan richting de juichstand. Maar niet te lang aub, Arnold! Zoveel tijd rest er niet meer om er nog hooguit een deling uit te persen. Het is allemaal chaos troef ten tijde van deze goal. Neem het gezicht van VVGZ-verdediger Kees de Vormer (2e vanaf rechts). Daar spreekt onheil uit en een behoorlijk portie balen. En dan moet Kees ook z’n been nog eens optillen voor de opkrabbelende RVVH-spits die ook maar aan één ding denkt: ‘zo snel mogelijk aftrappen nu’! De tijd dringt. De zwabberende benen van een andere RVVH-er maakt de ontstane desoriëntatie van dit fotofragment compleet.
 

Molendijk.

En dan is daar VVGZ-linkmichel Ries Tuyl. Als we Ries met de opgestroopte mouwen even uitvergroten en bij het liplezen de juiste woorden zetten is zijn bezwaar klip en klaar. „Hey scheidsie, ze knallen onze keeper omver. Haal hier gerust effe de VAR bij”. Tsja en wat we van de keeper weten is a: dat ie een prachtig mooie keeperstrui aan heeft en b: dat ie voor Pampus ligt, hoewel hij natuurlijk ook teleurgesteld kan zijn en een beetje tijd rekken in deze fase beslist geen kwaad kan. Op de achtergrond zien we juichende toeschouwers die in vele getale hun weg naar de Molendijk hebben weten te vinden. VVGZ zou zich mede dankzij deze knappe uitzege in dit seizoen veilig spelen door zich met 13 punten uit 18 duels als 3e van onderen te nestelen. RVVH eindigt in de middenmoot met 18 uit 18. Kozakken boys zou dit seizoen de ongenaakbare kampioen in deze afdeling worden.

Rijsoord speelt thuis tegen Zuidvogels. Het is bomvol rondom het voetbalveld. De foto zal meteen bij de kenners, ondanks dat het een opname vanuit de verte is, de betekenis van het moment, kunnen duiden. En dat geldt dan met name voor degenen die zelf gekeept hebben. Want wat is hier gaande? 
Rijsoord speelt de laatste competitiewedstrijd van dit seizoen, welke tevens uitsluitsel moet gaan geven over het aanstaande kampioenschap in de 2e klasse B. Zowel Marken, Nunspeet als Rijsoord hebben alle drie 29 punten verzameld. Een overwinning leverde destijds nog twee punten op. Tegenstander Zuidvogels heeft niks meer te winnen of te verliezen.
 

Benieuwd.

De gehurkte Rijsoord-doelman Anton van der Steen heeft zijn hoofd naar zijn eigen doel gericht. De doorgaans toch best wel zenuwenvrij overkomende keeper durft het resultaat van de te nemen strafschop aan de andere kant niet met eigen ogen waar te nemen. Die keepers blijven wat dat aangaat toch eenlingen. Dit keer moet het dus aan de overkant gaan gebeuren. Rijsoord staat inmiddels met 0-2 achter en de elfmeter is belangrijker dan ooit om weer aan te sluiten en eventueel erop en erover te gaan. Straks zal Anton of een fors gejuich horen óf een geheel ander vervelend geluid…
Welnu, ook zo benieuwd naar de afloop?
Kijk dan naar de foto bij TERUGBLIK 675 en lees het artikel van de afloop van dit verhaal.

Namen we bij TERUGBLIK 670 nog een kijkje achter het andere doel. Nu is het moment suprême aangebroken aan de overkant, oftewel: vanachter dit doel! Het is druk aan de Vlasstraat te Rijsoord. Het is de dag dat het moet gaan gebeuren in het ‘kraaiendorp’. 
De laatste competitiewedstrijd moet uitsluitsel geven over het aanstaande kampioenschap in de 2e klasse B. Een spannender scenario valt eigenlijk niet te bedenken. Ga maar na. Zowel Marken, Nunspeet als Rijsoord hebben alle het puntentotaal van 29 in de pocket. Een overwinning levert, vanwege het destijds gehanteerde puntensysteem, twee punten op. Het is maar dat u het weet! Rijsoord treft het Huizense Zuidvogels. De tegenstander is veilig en heeft niets meer te winnen of te verliezen. Het lijkt een wassen-neus-potje maar in de praktijk zijn dit de lastigste partijtjes voor een team dat juist álles te winnen heeft.
 

Leen Tump.

De druk bij Rijsoord is immens! Winnen is namelijk een must om in elk geval in een eventuele drieluik uit te kunnen maken wie naar de de 1e klasse promoveert ervan uitgaand dat zowel Marken als Nunspeet ook hun laatste wedstrijd in winst weten om te zetten. Maar het loopt finaal mis vanmiddag. Rijsoord staat stijf van de zenuwen en Zuidvogels heeft bij rust reeds een 0-2 voorsprong weten te nemen. Het Huizense fenomeen Hannie van der Mast heeft twee keer genadeloos toeslagen. Het fotomoment showt ons een zeer belangrijke ‘penantie’. De glinsterende, natte klei, in het kaal gelopen doelgebied verklapt een zojuist over getrokken regenbuitje. Voor Rijsoord-aanvaller Leen Tump ligt de aansluitingstreffer hier, als het ware, voor het oprapen. Veel dichterbij, zonder dat zo’n klittende mandekker je lastig valt, kun je als spits namelijk niet komen. De ene vlag op de kantine geeft gek genoeg aan dat Leen het windje mee heeft tijdens zijn aanloop maar de andere wappert domweg de andere kant op.
 

COAL.

Let vooral ook op de scheidsrechter met zijn klassieke witte boordje. Wat staat die hier uit te vreten, joh? Dit lijkt verdacht veel op een houding van partijdigheid. Kijk die gebalde vuisten dan? Hij lijkt de nemer hier welhaast aan te moedigen met: ‘schiet ‘em binnen Leen’! Benieuwd wat de VAR hier van gevonden zou hebben. Maar helaas zal de door Leen geschoold getrapte bal niet tot rust komen tegen het vijandelijke nylon. De Zuidvogels-doelman zal de bal een seconde later tot hoekschop weten te ranselen. De verwachte aansluiter, voor in elk geval nog een spannende slotfase weet de ooit befaamde topschutter van het Rotterdamse COAL, zijn huidige club Rijsoord dus niet aan te reiken. Het blijft 0-2. Rijsoord blijft steken op 22 gespeeld en 29 punten terwijl zowel Marken als Nunspeet op hetzelfde tijdstip geen fouten maken en nu dus samen in een beslissingswedstrijd moeten gaan uitmaken wie mag gaan promoveren. Geen eerste klasse dus voor Rijsoord. Duizend toeschouwers zien hoe een ploeg uit het Gooi een mooi Ridderkerks voetbalmiddagje verstieren. Marken wist overigens een week later de beslissingskraker tegen Nunspeet met 1-0 te winnen.

Derdeklasser Bolnes treedt vanmiddag aan tegen het Dordtse Oranje Wit. De belangen vooraf zijn duidelijk. Dit is een duel dat gewonnen moet worden. Anders volgt een rechtstreeks afdalen naar de 4e klasse. Maar dat keiharde feit geldt evenzeer voor tegenstander Oranje Wit. Bolnes gaat, blijkt achteraf, zijn beste wedstrijd van het seizoen spelen. Na 90 minuten staat er een klinkende 3-0 op de het scorebord. Bolnes-oefenmeester Jan van der Vorm kan straks (nieuwe seizoen) met een gerust hart het trainersstokje aan de nieuwe coach Jan Kroos overgeven.
 

Berry Hoogendoorn.

Bolnes lijkt meer te beseffen wat er vanmiddag op de mat gelegd moet worden dan het zich wel heel makkelijk bij de feiten neerleggende Oranje Wit. De foto ’s nemen ons mee naar een gelukzalig moment rond een kwartiertje voetballen op ‘De Berg’. Bolnes-flankspeler Berry Hoogendoorn heeft zich behendig vrijgespeeld en spits Ronald Pfeiffer weten te bereiken. De linkspoot heeft zich eerst knap ontdaan van verdediger Marco van Driel om vervolgens schitterend met links uit te halen voor een heerlijke en altijd belangrijke 1-0. De foto vertelt het verhaal. Helemaal los van de grond zal Ronald ’s poeier geen prooi worden voor de Dordtse doelman Remco Baars. 

 

Juichen.

En het vervolgmoment is door de fotograaf ook meesterlijk vastgelegd. Beide armen inclusief hoofd gaan richting de wolken. Heel even zal dit feestje alleen gevierd worden maar over enkele seconden zal er een kudde zebra’s op de doelpuntenmaker neerstrijken om dit gelukzalige moment ook als team mee te gaan bejubelen. Een gekopte own-goal en een kopbal van Bolnesser Henk Geene zetten de bezoekers bij rust reeds op een onoverkomelijke 3-0 achterstand. Na de kantwisseling behield Bolnes de controle over de wedstrijd en moesten de mannen van trainer Ruud Palith genoegen nemen met een kansloze 3-0 nederlaag. Opluchting voor Bolnes dat komend seizoen dus opnieuw in de 3e klasse zal spelen.

‘Slikkerveer in hogere sferen’ prijkt boven het wedstrijdverslag van Slikkerveer in De Combinatie. 
Het fotofragment brengt ons meteen terug bij hét hoogtepunt dat zojuist gevierd wordt door de spelers van Slikkerveer. Het is zondag 2 juni. Op het veld van voetbalclub Coal aan de Rotterdamse Oldegaarde wordt het beslissingsduel om promotie naar de 2e klasse gespeeld tussen Slikkerveer en CVV Zwervers uit Capelle aan de Ijssel. Zwervers is het laatste obstakel dat Slikkerveer moet nemen om die felbegeerde 2e klasse te bereiken. Trainer Ronald Klinkenberg heeft een degelijk elftal weten te formeren. Waar CVV Zwervers heeft afgerekend met Alexandria ’66 en Hermes DVS wist Slikkerveer zich succesvol te ontdoen van Puttershoek (4-0) en LMO (2-0).
 

Johan Fokkens.

Slikkerveer is absoluut bovenliggend maar ziet telkens menig aanval stranden op een voortreffelijke doelman Marcel van leeuwen van CVV Zwervers. Het blijft mede daardoor nul tegen nul halverweg. Ook na de kantwisseling blijft de ploeg van trainer Gilbert de Wildt de boel geconcentreerd dichthouden maar dan breekt eindelijk die doeltreffende minuut achtenzestig aan. Slikkerveer ’s vleugelspits Frank Schuring speelt zich vanuit rechts prima vrij en levert een heerlijke voorzet af die goaltjesdief Johan Fokkens beheerst afrond, 1-0. En diezelfde Fokkens ligt nu onder een luid schreeuwende roodzwarte vriendenmassa naar adem te happen. Doelman Van Leeuwen kan maar wil er ook niet naar kijken. Het zou het enige doelpunt blijven in deze voor een kleine 1500 toeschouwers gespeelde beslissingswedstrijd. Voor de liefhebbers is deze wedstrijd nog in z’n geheel terug te vinden op YouTube. Slikkerveer gaat een ouderwets feestje vieren in hun eigen clubhuis en komt volgend seizoen uit in de sterke 2e klasse.

De toeschouwers op het drukbevolkte Sportpark in Ridderkerk moeten het bij de kraker RVVH-Pelikaan met een graadje of 12 Celsius zien te rooien. Het is ook bij Hercules bekend: Pelikaan bewijst al een paar seizoenen achtereen een steengoede ploeg te hebben. De gasten beschikken bovendien over een dusdanig homogene band dat ze zo langzamerhand door menig grootmacht uit het zaterdagvoetbal bloedserieus genomen worden. Dit zijn niet de lelijke eendjes uit Zwijndrecht meer, oh nee! Dit zijn struise Pelikanen die hun tegenstanders regelmatige als kansloze vissen uit het water scheppen en indien de wedstrijd daarom vraagt in één keer door slikken. Wat te denken van de opmars van deze veelvraten. In seizoen 61/62 kampioen van de vierde klasse! Het seizoen 62/63 in de behaalde 3e klasse een keurige handhaving (3e plaats van boven). En deze foto dateert dus uit het seizoen 63/64. 
 

 

Hercules.

Pelikaan dendert maar door. Vandaag bezoekt het RVVH, dat eveneens geen kinderachtig elftal herbergt, als koploper. Maar ook Hercules himself moet vanmiddag zijn meerdere erkennen aan de geoliede machine uit Zwijndrecht. Vanavond zal  de AVRO voor de eerste maal het vermakelijke spelletje ‘Wie van de Drie’ op de beeldbuis uitzenden. Het drietal op de voorgrond van deze oude prent geeft alvast een voorproefje. Want wie-van-de-drie gaat dit duel in z’n voordeel beslissen? De Pelikaan rechts imiteert hier een ooievaar. Eén ‘poot’ op de grond kost hem kennelijk niet al te veel moeite. Hoewel? De ondersteuning van de strak staande linkerhand komt niet ongelegen. Het moet toch allemaal maar in een fractie van een seconde uit je brein naar je armen en benen geseind worden. Want let ook nog even op de rechterschoen van deze schutter. Deze heeft er alles aan gedaan om eens lekker uit te halen.
 

VVGZ.

Deze Peli-klasbak heeft uiteraard ook een naam: Hans van der Wulp! Pelikaan, ooievaar, wulp…vliegen alle vogels nou bij VVGZ of bij de blauwzwarte rivalen van het Noordpark? Hans van der Wulp was een zeer rappe rechtsbuiten met een simpele missie. Zo snel mogelijk je  tegenstanders passeren, de achterlijn halen en de bal voor het doel brengen. Bovendien beschikte de vleugelspits zelf ook over een scorend vermogen. Henk Ton profiteert vanmiddag van Hans zijn sterke punten. Met twee goals is Henk de grote, kleine man-of-the-match. Het eindresultaat is een zeer knappe en zwaarbevochten 1-2 uitzege op RVVH. Op het Sportpark gingen tegenstanders destijds tegen RVVH er niet al te vaak met een overwinning vandoor. Het blijkt de voorbode van een nieuw historisch hoogtepunt: wéér wordt Pelikaan kampioen! Volgend seizoen de hoogste klasse in. Logisch dat de bijnaam ‘dreamteam’ nog steeds opduikt vanuit dit Zwijndrechtse jongensboek. RVVH heeft de Pelikanen in elk geval vanmiddag geen halt weten toe te roepen.

De verslaggever van De Combinatie is meegereisd naar de uitwedstrijd van Rijsoord tegen Noordwijk. De kop van de sportpagina op donderdag 7 november 1968 luidt: ‘Rijsoord greep bijna winst bij Noordwijk’ 
Wel interessant om de koppen van de andere gerenommeerde kranten over deze wedstrijd ook eens onder de loep te nemen. Het Leidsch Dagblad kopt: ‘Noordwijks probleem: het maken van doelpunten!’ De Nieuwe leidse Courant kopt: ‘Voorhoede Noordwijk kon maar niet gevaarlijk worden’ en noteert als tussenkopje ‘Defensief spelend Rijsoord bleef overeind’.

 

Jan Isendoorn.

Rijsoord trainer Jan Isendoorn analyseert na de 0-0 eindstand dat zijn ploeg inderdaad “geen kansen heeft weggegeven in zijn vooraf gekozen 1:1:4:2:3-systeem met als basiselftal:  1: Henk Schouten. 1: Jaap Roos. 4: Kees van de Berg, Henk Hartsema, Arie van Antwerpen en Piet van Kooten. 2: Andries Lagendijk en Dammes Dorsman. 3: Arie Baas, Kees Rutten en Gerrit Bestebreurtje. Dat tegenstander Noordwijk bovenliggend is valt wel op te maken uit bijgaande actiefoto’s uit alle kranten die over deze wedstrijd van hun verslag melding maakten. Op alle foto’s is de uitblinkende Rijsoord-doelman Henk Schouten te zien, veelal omringd door veel van zijn verdedigers.

 

Duinwetering.

Maar vlak voor tijd gebeurt er iets wat dikwijls voorkomt in een dergelijke wedstrijden zoals deze. Gerrit Bestebreurtje soleert, inclusief met enkele knap uitgevoerde schijnbewegingen, langs een trio kustbewoners waarna hij de bal zuiver teruglegt op de inlopende Kees Rutten. En pang! Het staat 0-1 op Sportpark Duinwetering. Dit noemen ze ook wel: ‘een overwinning stelen’. 
Maar….het zou toch 0-0 blijven? Jazeker! Want de reddende engel voor Noordwijk is hun eigen grensrechter, die, deze glaszuivere goal wegens buitenspel gaat afvlaggen. Een teruglegger vanaf de achterlijn en dan buitenspel? Dat gebeurt zelden. Maar arbiter De Vries honoreert het vlagsignaal en keurt de treffer definitief af. Noordwijk blijft 2e en Rijsoord is uiteindelijk niet ontevreden met de deling en handhaaft zich als stabiele middenmotor.

Slikkerveer speelt een thuiswedstrijd tegen SVS uit Capelle. De ploeg van trainer Stanley Rieborn doet het prima in de competitie. Slikkerveer staat klem bovenaan en kan bij eventuele winst vanmiddag over twee weken zelfs al kampioen worden als bij de overgebleven concurrent CKC dan óók de volle buit wordt binnen gehaald. Welnu over het resultaat van hedenmiddag kunnen we kort zijn: het wordt 4-0! En van de zeer fraaie 1-0, halverwege de eerste helft gescoord, zijn we hier getuige.
 

Stefan de Larambelje.

De voorgeschiedenis van deze 1-0 komt na een fraaie dieptepass van Stefan de Larambelje naar de op rechts weg sprintende Patrick Versendaal. Patrick geeft vervolgens zo ’n eenvoudig-niet-te-missen-voorzet. En dat gebeurt dan ook! De prachtig aangesneden voorzet wordt inderdaad niet gemist. De daling bij de nummer 11, Ivo van der Sluis, is zojuist ingezet. Hij knikt de bal waarlijk schitterend achter de doelman van SVS. Het smoeltje van de keeper straalt angst uit. En de bal zal straks in zijn fraaie keepershanden terecht komen maar… dan staat heel Slikkerveer inmiddels al wel weer op eigen helft om SVS te zien aftrappen. Ivo smijt er trouwens vlak voor het theedrinken nog een aangename solo uit die eindigt met een assist op Arnold Buik die het getal 2 op het scorebord doet zetten.
 

Willy de Kok.

SVS heeft eigenlijk niets in te brengen vanmiddag tegen het op alle fronten betere Slikkerveer. Trainer Rieborn komt in de aangename fase terecht dat hij ook zijn bankzitters speeltijd kan gunnen. Arwin Assenberg van Eysden en Willy de Kok worden ingebracht en doen beiden met een treffer ook een heerlijke duit in het roodzwarte zakje. 
En werd Slikkerveer nu ook daadwerkelijk kampioen? Jazeker. Maar het gebeurde uiteindelijk pas op 28 april 2002 in het duel uit tegen gemeentegenoot Bolnes, 1-2. Volgend seizoen weer de 3e klasse in!  Voor de verandering bijgaand de opstelling van Slikkerveer tegen SVS: Dennis Kahler, Jurgen Kahler, Jacco Kooijman, Wilco Blaak, Barry Hoogerbrugge, Patrick Versendaal, Stefan de Larambelje, Chris Riem, Ferry Smit (Willy de Kok) Ivo van der sluis, Arnold Buik (Arwin Assenberg van Eysden).
Proficiat mannen! 

Vandaag tilt de zon de temperatuur al ruim over de 20 graden heen.  Eind ‘sixties’ het is de periode dat de amateurvoetballers nog echte liefhebbers waren. Zo lang mogelijk blijven doorvoetballen alstublieft! De competities zitten erop en dus is het tijd voor de toernooien. De zondagamateurs van IFC hebben prima gepresteerd na hun behaalde kampioenschap in de 4e klasse (1966/1967). Met een keurige 3e plek achter kampioen Fluks en het destijds gerenommeerde Rotterdamse Coal is het afgelopen seizoen in de 3e klasse (1967/1968) meer dan geslaagd. En nu is de tijd rijp om lekker uit te bollen. Verleden week zaterdag is er een minitoernooi bij VVGZ opgestart. IFC klopte Pelikaan met 1-0 en Rijsoord won van organisator VVGZ met 2-1.
 

Strafexpeditie.

Vandaag staat dus de finale gepland en om 15.45 uur is er op het terrein van VVGZ afgetrapt. Op de tegenstander van IFC, het sterke Rijsoord, staat dit seizoen geen enkele maat. De ‘kraaien’ zijn overtuigend kampioen geworden en mogen komend seizoen hun kunsten gaan vertonen tegen de hoogste elite uit het zaterdagamateurvoetbal (destijds de 2e klasse). Maar het is en blijft een finale en de onderlinge verschillen zullen niet al te groot zijn. Althans zo leeft de gedachte voorafgaand aan deze eindstrijd. Maar na negentig minuten blijkt deze ingeving niet helemaal op te gaan of beter gezegd: helemaal niet! Na 90 minuten is Rijsoord uitgeraasd en blijken ze IFC een enorme scheur te hebben gegeven. De strafexpeditie stokt bij 7-1! Het levert Rijsoord een trofee op en twee splinternieuwe doelnetten.
 

Superlichting.

IFC levert het ook wat op: een kater van jewelste! Maar ach, het is maar een toernooi. Niet te lang bij stilstaan maar! Eerst genieten van een welverdiende zomerstop. Bovendien zijn de nieuwe competities straks een poepie belangrijker. Het spelfragment geeft een mooi inkijkje van de Ambachtse verdediger Adrie de Jong. De IFC-er speelt overigens zelf, ondanks de knoeperd van een nederlaag, een puike wedstrijd. Adrie gaat op de fraaie foto het duel aan met Rijsoord aanvaller Kees Rutten. De ‘Resoordse’ schutter zal vanmiddag hoogstpersoonlijk de eerste drie goals voor zijn rekening nemen. Adrie wordt hier omsingeld door kraaien. Links signaleren we Louis Verschoor en zichtbaar vanuit de verte controleert Jaap Roos het gebeuren in de frontlinie. Uiterst rechts zien we Rijsoordspeler Dammes Dorsman. Op de achtergrond tussen die prachtige vierkante doelpalen en lat heeft doelman Henk Schouten, in hagelwit tenue gestoken, de handjes in de zij. Het bewijs is geleverd: Henk heeft niet veel te doen vanmiddag. Overigens betekende de verpletterende nederlaag geen blijvende psychische schade voor IFC. Ook in het komende seizoen wist IFC zich wederom keurig te handhaven in de 3e klasse. En de superlichting van Rijsoord deed ook van zich spreken in de hoogste zaterdagklasse. Quick Boys zou daar niet voor de eerste keer kampioen worden maar Rijsoord sluit het seizoen oerdegelijk af in de veilige middenmoot.

FC speelt thuis tegen Roda JC. De ‘schapenkoppen’ staan stijf onderaan. Van de 31 wedstrijden werden er tot aan vandaag slechts 5 gewonnen en 9 keer werd er gelijkgespeeld. Het resultaat, valt met de ouderwetse puntentelling, te kwalificeren in de categorie: dramatisch! Aan de Krommedijk zijn de onbezette plaatsen op de zittribune zichtbaar. Slechts negentien puntjes maar DFC is en blijft onze club, geldt voor de trouwe aanhang. En over negentien gesproken. Zoveel lentes telt, de in de rust voor Frans Struis ingevallen, ex-Bolnes en ex-Rijsoord-speler Van Oorschot op deze fraaie prent eveneens.
 

Wilie Brassé.

Het actiemoment showt ons de perfect uitgevoerde uithaal en de té late blokkade van een overigens geweldig gespierd bovenbeen van de angstige Roda-speler Henk van Rooij. Zijn blok hikt overigens dicht tegen een gestrekt beentje aan. De bal die Ab zojuist van zijn rechter heeft laten vertrekken zal door Roda JC speler Hans Fischer van de doellijn gehaald worden. De enige goal van Willie Brassé is voldoende om de volle buit, van twee punten, mee terug te nemen naar Kerkrade. Het reclamebord Royal Crown Cola tussen de benen van de Roda-speler zegt alles over vergane glorie maar ook over heerlijke frisdrank nostalgie. Ook Ab kan DFC niet van de onderste plaats weghalen. Een seizoen later doet de naam FC Dordrecht zijn intrede. Maar ook dat seizoen 72/73 zal in mineur eindigen met eveneens een troosteloze laatste plaats.

Het is zo’n prachtige, aangename avond. Deze werkelijke parel van een foto krijgt u voorgeschoteld vanuit Ridderkerk. Aan de Molendijk in de verte staan twee geparkeerde touringcars. Het betreft de spelersbus en een bus van de meegereisde PPSC-supporters vanuit Schiedam. RVVH is al ruim een maand kampioen in de 4e klasse D. Na de winst op GJS (0-4) valt de formatie van trainer De Bruin niet meer te achterhalen door concurrent Heerjansdam. Het lange wachten is begonnen tegen welke tegenstander de promotiewedstrijden (uit- en thuisduel) voor één plaats in de 3e klasse moet worden gespeeld. Die opponent dient uit de 4e klasse C te komen. Twee weken geleden bleek winst (3-0) van PPSC, in het laatste thuisduel tegen Rijsoord, voldoende, voor hún kampioenschap.
 

Boshoek.

Verleden week heeft RVVH een geweldige gooi gedaan om die promotie ook daadwerkelijk binnen te slepen. In Schiedam op het befaamde terrein De Boshoek heeft Hercules voor rust eigenlijk niet veel in te brengen. PPSC is sterker en dat veldoverwicht levert een verdiende 1-0 ruststand op. Maar na rust keert het tij. Midvoor Bas Put en klasbak Henk in ’t Veld buigen de achterstand om tot een knappe 1-2 zege. RVVH staat met één been in 3e klasse! Volgende week moet de klus geklaard worden in eigen huis. Komt allen naar de Molendijk! Zo luidt het motto voor de Hercules-fans.
 

6.30 uur.

Welnu én die volgende week showt het fragment van vandaag!  Bijna 2000 toeschouwers hebben vanavond de aftrap van 18.30 uur (de kranten meldden destijds nog 6.30 uur) een stief kwartiertje geleden zien gebeuren. De foto showt een schitterend vergezicht en vertelt het verhaal. De kantine rechts op de voorgrond. Het meisje (uiterst rechts) dat het hele potje niet bijster veel interesseert óf wacht zij keurig op het moment dat zij aan de beurt is voor het potje van het toilet? En kijk die fietsen? Daar zaten nog eens koplampen op in de jaren vijftig! En is het muurtje (midden) een ouderwetse waterplaats voor de mannen? De vlag wappert er lekker op los. En de toeschouwers vermaken zich zo te zien ook prima.
 

3e Klasse.

En RVVH gaat hun trouwe aanhang bovendien een heerlijk avondje bezorgen. Na een ruststand van 0-0 tovert Henk in ’t Veld een wereldse 1-0 uit z’n schietgrage voet. Maar de Schiedamse tegenstander blijkt ook in deze partij niet veel minder. Het levert een verdiende gelijkmaker op en vanaf dat moment is het volop billen knijpen voor RVVH. PPSC raakt nota bene maar liefst drie keer de paal en ook nog eens de deklat. Maar al dat hout staat er niet voor niks! Hier blijft het ook bij. De 1-1 is, na de eerder omschreven 1-2 uitzege, voldoende voor de promotie naar het hoogste podium destijds: de 3e klasse.

De kampioenen.

De mannen die dit kunstje vanmiddag flikten zijn voor de wedstrijd nog keurig vereeuwigd. Voor de kantine. Rechts zijn we wederom getuige van de het schitterende wapperende clubvaandel van RVVH. Hier de namen: v.l.n.r. staande: Rinus Dekker, Leen Haasdijk, Maarten Verveer, Bas Verveer, Cees Hoornaar, Wim van de Berg. Gehurkt v.l.n.r. Leen Dekker, Jan van der Linden, Bas Put, Jan Rijnberk en Henk in t Veld.
Waarom de mannen in het wit speelden vanmiddag is waarschijnlijk vanwege de blauwe tricots van PPSC. Volgend seizoen valt er 3e klasse voetbal in Ridderkerk te zien. RVVH zou zich keurig in de middenmoot weten te handhaven in 3B waarin NSVV uiteindelijk kampioen zou worden.