De weersomstandigheden vallen voor een februari dag best te pruimen vanmiddag aan de Sportlaan. Oké, weliswaar geen spectaculaire hogere temperaturen voor de tijd van het jaar, maar wél een aandoenlijk schijnend zonnetje, dat zo halverwege deze maand kracht aan het winnen is. RVVH speelt een thuiswedstrijd tegen Sterk Door Vriendschap Barneveld. En ook op de Gelderse Vallei hebben ze daar een afkorting op bedacht: SDVB! Hercules is het afgelopen seizoen kampioen geworden. Onder leiding van trainer Gerard Weber manifesteert de hoofdmacht zich eindelijk in de zo felbegeerde 1e klasse (A). Een afdeling waarin de ambitieuze Ridderkerkers ook thuis horen. Het competitieverloop gaat allemaal nog niet van een ‘leien’ dakje. Ook voor de Ridderkerkse voetbalclub geldt de oeroude sportwet dit seizoen: op een nagestreefd niveau komen is makkelijker dan er te blijven.
 

Bas Verveer.

Alvorens de bal voor de eerste keer aan het rollen zal worden gebracht heeft arbiter Van Elswijk een eerbiedwaardig gedenkmoment ingelast. De eerste balomwenteling wordt namelijk vooraf gegaan door één minuut van stilte. Een dergelijke verzoek zal vanmiddag ongetwijfeld aan de scheidrechter vooraf in de bestuurskamer bij hem neergelegd zijn. En het brengt ons daarmee direct bij het fotofragment, dat je gerust indrukwekkend mag noemen. De respectvolle, gevraagde en vooral ook uitgedragen stilte geldt vanwege het overlijden van een ere-lid van RVVH. Zijn naam: Bas Verveer. Zijn verdiensten voor de club zijn te veel om in één enkele zin op te sommen. De sympathieke ras-RVVH-er mocht slechts 53 jaar worden. Maar afgelopen week werden ze bij de tegenstander ook, in best wel onverwachte, diepe rouw gedompeld. Vanwege een noodlottig ongeval is jeugdlid Sjaak Pauw om het leven gekomen. Deze trieste impact van de pas 17 jarige junior is als een mokerslag aangekomen binnen de Barneveldse gemeenschap. Het valt nauwelijks te bevatten. Het maakt de uitwerking van de foto er nóg ingrijpender door. De zwarte, kaarsrechte rug van scheidsrechter Van Elswijk showt het eerbiedige voorbeeld aan de toeschouwers en spelers. Het publiek aan de lange zijde is over het algemeen bewust bezig met deze ‘stille’ periode. De spelers van RVVH gaan nog een stapje verder en dragen eensgezind beide armen in ruststand gevouwen op rug. Helemaal links drukt verdediger Johan Lagendijk het hoofd gebogen naar de groene mat. Uiterst rechts poseert vleugelaanvaller Chris Birahy zijn lichaam inschikkelijk in de respectvolle modus. Naast Chris tonen Cees Steketee en George in ’t Veld hun strakke gezichten.
 

Sjaak.

De oude kantine, helder zichtbaar vanwege het gemis van vers gebladerte is de historische stille getuige van deze foto. De enige die zich noodzakelijkerwijze aan de ‘gedwongen’ stilte heeft onttrokken is ongetwijfeld de fotograaf. En dat is maar goed ook. Hij heeft gelukkig gewoon zijn werk gedaan vanmiddag. Anders hadden we nu verstookt geworden van dit emotionele plaatje. Niemand zal hem dit kwalijk nemen. Tsja, en dan gaat om 15.01 ook het voetballeven weer ‘gewoon’ verder. Leidsman van Elswijk kijkt op z’n klok en fluit op z’n fluit. Cees Steketee zal weldra een stapje naar voren doen om de aftrap van George in ’t Veld van een 2e omwenteling te voorzien. Bij de 22 acteurs zullen alle seinen weer op groen gaan. Zouden beide trainers hun spelers vanmiddag nog mentaal hebben opgekrikt tot het aansporen van een grotere dadendrang? Zogenaamd verkapt psychisch wat misbruik maken van de trieste situatie. Oftewel spreekwoordelijk vertaald in: ‘het doel heiligt de middelen’! Vergist u zich niet. Dat gebeurt vaak hè! Zo in de trend van: ‘kom op mannen we doen het vanmiddag voor Bas’! Of iets verderop vanuit de Barneveldse kleedkamer: ‘we gaan er vanmiddag extra voor jongens en dragen een eventuele zege op aan Sjaak’! In dat geval zou de uitslag van deze wedstrijd een soort van uitkomst kunnen bieden. Welnu! Dat eindresultaat deelde enigszins in het verdriet van deze voorgaande week. Er werd namelijk niet gescoord. En dat brengt ons bij de volgende uitspraak. Laten we het maar houden op dat gedeelde smart uiteindelijk halve smart is.    

Slikkerveer speelt op een drijfnat Reijerpark tegen de mannen van Groei En Roem Moeten Immer Naar Ambitie Leiden. In de voetbalvolksmond beter bekend als: Germinal! De thuisploeg staat er in de huidige competitie niet al te florissant voor. Er moet met een schuin oog naar beneden gekeken worden. Vanmiddag mag er zeker niet verloren worden tegen een nóg lager geklasseerde tegenstander. Maar ten tijde van deze fotoreeks staan de bezoekers wel op een 0-1 voorsprong omdat aanvaller Richard van de Graaff doelman GertJan Brouwer al na 4 minuten spelen weet te foppen. De ‘bewegende’ beelden nemen ons mee naar circa een kwartier voor sluitingstijd. Slikkerveer krijgt een hoekschop te nemen. Aanvoerder Harry Verveer gaat het speeltuig met veel gevoel aansnijden en kijk eens wát een drukte en concentratie. Vijf roodhemden wachten waar de bal gaat vallen, maar ééntje heeft sneaky een diepgaande loopactie ingezet.
 

Leo Punt.

Het is de 2e van links: Leo Punt. Leo demonstreert hier hoogstpersoonlijk dat lopende mensen in de zestien moeilijk te verdedigen zijn. Het resultaat zal binnen enkele seconden zichtbaar worden.

Leo is goed naar de bal blijven kijken en uit de ruggen van enkele Germinal-verdedigers opgedoken. Een schoolvoorbeeld van: ‘jezelf in de juiste positie manoeuvreren.  Waar de Germinal-keeper is gebleven is me een raadsel. Michel Brouwer rechts naast Leo weet dat dit juichen gaat worden! Scheidsrechter Kroon kan geen betere positie innemen als waar hij nú staat (gedeeltelijk zichtbaar achter de tweede paal). De bal moet alleen nog geheel over de lijn rollen maar foto 3 toont hierna feilloos aan dat elke vorm van doellijntechnologie bij dit fragment verspilde tijd is.  Leo Punt heeft altijd voor Slikkerveer gespeeld: „Ik heb denk 10 seizoenen in het eerste gespeeld. Ik had geen verfijnde techniek maar was met mijn lengte (1.90) nog best snel en ook kopsterk. Mijn opdracht luidde voornamelijk: spitsen uitschakelen! Maar met cornerballen en vrije trappen kwam ik wel vaak in de zestien van de tegenstander.”

 

Rugnummer 12.

Had je een voorkeur voor nummer 12? „Ja dat rugnummer was wel een bewuste keuze.

Het was een beetje mijn geluksnummer,” aldus de jarenlange, stille kracht van Slikkerveer, die ooit werd gehuldigd voor zijn 250e wedstrijd in de hoofdmacht. In de uiteindelijk 1-1 kwam geen verandering. Opmerkelijk feit is dat Leo één week eerder Slikkerveer, in blessuretijd nog wel, naar winst schoot in het uitduel bij en tegen Dubbeldam (1-2). Nú was hij de maker van de ultieme deling. Heerlijk om zo’n mannetjesputter in je ploeg te hebben.

Deze actiefoto is bij nadere bestudering best een uniek exemplaar. Het is namelijk de allereerste ‘bewegende’ prent op de sportpagina van De Combinatie in het nieuwe millennium. Weet u het nog? Zouden onze computers het om één seconde over twaalf voor gezien houden? Er was paniek in ons landje hoor? Uiteindelijk hief menigeen rond middernacht met klamme handjes het glas champagne maar de storm verbleekte gelukkig in een ander glas: dát met water!
Nu zou je kunnen denken: wat moet je nu over deze bovenstaande actieplaat schrijven? Het betreft een fragment uit de bekerontmoeting van Rijsoord dat het op eigen veld opneemt tegen het Rosendaalse Alliance.
 

Cees Lagendijk.

Onder leiding van trainer Cees Lagendijk heeft Rijsoord een vrijwel niet te achterhalen voorsprong opgebouwd in de reguliere competitie van de eerste klasse. Het bereiken van de hoofdklasse is slechts een kwestie van tijd. Maar ook in de beker gaat het de Vlasstraat-ploeg voor de wind. Als ze vanmiddag winnen dan plaatsen ze zich bij de laatste zestien ploegen van de district-beker afdeling Zuid. Op de foto maakt Bas Heiden (met melkwitte broek) zichzelf breed om zich langs zijn tegenstander te wurmen. Omdat er van Bas nog wel enerverender actiefoto’s te vinden zijn wil ik het accent van deze momentopname leggen op de eenzame toeschouwer. Daar staat geen kleine jongen. Het is de melkman van Ridderkerk of beter gezegd, de gepensioneerde melkman Bas Krouwel. Bas is heel z’n werkzame leven bezig geweest met melk én voetbal. In 1993 maakte hij gebruik van de VUT en zijn status bezorgde hem in juli 1993 voorpaginanieuws in De Combinatie! Dat hoefde natuurlijk helemaal niet voor mijnheer Krouwel omdat bescheidenheid hem siert. Maar ik stip het slechts aan, de frontpage van De Combinatie halen, vanwege een publiekelijke huldebetoon van veel van zijn trouwe klanten… die eer valt niet iedereen ten deel. En hier staat Bas wederom! Inmiddels 66 lentes!
 

Bas Krouwel.

Maar ex-melkboer Bas herbergt ook een vermeldenswaardig verleden als voetballer bij RVVH. Vanaf 1951 tot en met 1964 speelde Bas in het eerste. Na zijn pensionering is hij een vrijwilliger van kaliber geweest voor zijn club Hercules. Maar…wat doet Bas dan hier? Bij Rijsoord? Dat is natuurlijk een intikkertje. Ongetwijfeld wordt er bij RVVH deze middag thuis niet gevoetbald en het bloed kruipt….dus dan maar richting Rijsoord. Bas stond bekend als een verdediger maar eigenlijk was hij een allrounder. Hij schopte indien nodig weleens (zogenaamd per ongeluk) over de bal heen. Hij was voor niemand bang. Uit tegen Quick Boys moest Bas een keertje onder politiebegeleiding van het veld. Toen had hij de plaatselijke vedette uit Katwijk een koekje van eigen deeg gegeven. Wel op z’n knie natuurlijk! En bij Kozakken Boys trof Bas ook een keer zo’n zuiger als tegenstander. De scheidsrechter van dienst fluisterde Bas na afloop in z’n oor: ‘ik had die gozer zelf al tijdens het eerste kwartier het ziekenhuis ingeschopt!’ 
En hoe verliep de bekerstrijd aan de Vlasstraat? Welnu, Rijsoord ging onverdroten door met winnen. Een treffer van Bas Heiden en twee goals Danny Noorlander bleken goed voor een 3-1 zege. Weer een ronde verder. Nóg 3 keer winnen en plaatsing voor de grote Amstel-cup is een feit.

Rijsoord speelt vanmiddag thuis voor de beker tegen Monster. Het eerste seizoen op het hoogste podium in de zaterdag 2e klasse presteert de ploeg van de nieuwe coach Jan Isendoorn, als degelijke middenmoter, naar behoren. De pas 33 jarige Dubbeldamse oefenmeester torst als opvolger van de zeer succesvolle ‘architect’ en ex-trainer Aart van Dijl een zware last mee op zijn schouders. Handhaven luidde de doelstelling aan het begin van dit seizoen! Welnu, die missie is geslaagd maar in de ‘beker-competitie’ is zijn elftal in een best wel ver stadium terecht gekomen. En elke prijs is uiteraard meegenomen. Vanmiddag lijkt het op papier weliswaar geen monsterklus. Hoewel? De klus Monster moet wél geklaard worden. Als dat lukt dan staat er volgende week voor de 3e keer in dit seizoen de ‘derby der lage landen’ op het programma: Rijsoord tegen RVVH! Garantie voor een stevige recette. Of nog beter: een vette kantineomzet verzekerd!
 

 

Arie Baas.

De bovenstaande plaat toont ons een fraaie inleidende actie van de hier 26 jarige Arie Baas. Zijn snelheid en best wel technische bagage maakten Arie een meer dan bruikbare vleugelspits bij zijn Rijsoord. Ook beschikte de vleugelaanvaller over een prima koptechniek. Hem werd wel eens verweten een iets te nette speler te zijn. Arie herbergde voldoende scorend vermogen maar was ook een onzelfzuchtige voorbereider. En dat laatste ingrediënt showt hij hier op dit fotofragment. Welnu, kijk zelf! De beelden liegen niet. De grensrechter van Monster kan de weg sprintende Baas in elk geval niet bijhouden en de ingezette noodsliding van de Westlandse verdediger komt over als: wanhopig! Zijn armen staan al in de ‘ik-geef-me-over’-houding! Doelman Storm staat dusdanig geposteerd alsof hij een schot had verwacht. Maar Arie heeft zijn medespeler uit z’n ooghoeken al gezien…

En die medespeler heet voluit: Kees Rutten! Kees was een schutter van formaat. Ongetwijfeld heeft de Rijsoord-spits hier blindelings het oogcontact met voorbereider Arie Baas begrepen want hij heeft zojuist na waarschijnlijk een prima loopactie naar de bal toe, het lederen ‘monster’ kiezelhard achter de doelman van Monster gejaagd. Het is tevens de vastlegging van de eindstand in deze bekerontmoeting want er werd nadien niet meer gescoord. Kees raakt in het beginstadium van een extase! Deze foto geeft ook nog een vertwijfeld inglijdende tegenstander weer en doelman Storm lijkt warempel te denken dat er nog wat te halen valt! 

 

Zucht.

Let ook nog even op de grensrechter. Zelfs op zo’n stokoude prent kun je toch nog iets van lichaamstaal lezen als: zucht! Ook wel leuk, op de bovenste foto zien we een stukje van het reclamebord van Fraanje, terwijl op foto 2 het bord de revue nog eens wat breder passeert. Daar is helemaal links nog net een opkrabbelende arm van de uitglijdende verdediger te zien. Tot besluit nog één flauwe: hoewel géén monsterscore…wél een ronde verder! In de verte horen we iemand gniffelen. Het is de penningmeester van Rijsoord. De affiche Rijsoord versus RVVH is in de maak. Normaliter goed voor 1500 bezoekers!

Vanmiddag bestrijdt kampioenskandidaat RVVH het Zwijndrechtse VVGZ. Het betreft een momentopname uit voetbalseizoen 61/62. Het oude voetbalterrein aan de Ridderkerkse Molendijk schotelt ons een kansrijk moment voor van VVGZ-spits Siem de Waard. Siem is hier niet toevallig oog-in-oog met een keeper gefotografeerd. Seizoenen achtereen kwalificeerde hij zichzelf namelijk als club-topscorer van ‘De Vogels’. Siem de Waard stond bekend als een bloedlinke schutter. U krijgt zijn ‘neusje-voor-de-goal’ op  treffende wijze op uw netvliezen geportretteerd. Zo scherp als een mes, linkerknie gebogen en door het gras ondersteund om gecontroleerd met zijn ‘rechter’ doeltreffend uit te halen.
 

 

Zwarte Panter.

Echter Hercules-doelman, die ándere ‘Zwarte Panter’: Hennie Held, is ook niet van gisteren en lijkt een doelpunt te voorkomen. Wat een wereldnaam voor een keeper trouwens: Hennie Held! Dan sta je als club met zo’n doelman tussen je eigen doelpalen eigenlijk al met 1-0 voor! Links hoopt de degelijke en spijkerharde verdediger van RVVH, Ab Punt met opgestroopte mouwen op een gunstige afloop van deze één-op-één-actie. Maar wie gaat zich hier nu uiteindelijk als held ontpoppen? 
 

Alpino ‘s.

Hennie of Siem? Het schitterende fotofragment lijkt in het voordeel van de RVVH-doelman uit te gaan vallen. Maar schijn bedriegt. De heldendaad wordt door Siem verricht middels een rake trap. Hennie zal kort hierna de trieste gang naar het net moeten maken. Dat doet hij gezien zijn stijlvolle duik uiteindelijk zeker niet als een ‘held’ op sokken. Langs de lijn opvallend veel toeschouwers in lange jassen en vrijwel allemaal met alpino’s op de kruinen. Kennelijk de trend in deze beginnende ‘sixties’. 

Match Day in Rijsoord. Aftrap 15.45 uur! Het is een zonovergoten zaterdagmiddag. De gelijknamige voetbalclub speelt thuis tegen Maasdam. Vanmiddag moet het gaan gebeuren. Bij winst is de formatie van de bewierookte trainer Aart van Dijl kampioen van de vierde klasse D. Er blijkt zowel letterlijk als figuurlijk, na 90 minuten voetballen, geen vuiltje aan de lucht voor Rijsoord. Binnen de kalklijnen gaat het er stevig aan toe. Het wordt een onderlinge botsing waarin met regelmaat het randje van het toelaatbare wordt opgezocht. Met name de Hoekschewaarders schuwen het grove geweld niet. Maar gezien de uiteindelijke 5-1 zege voor de thuisploeg zijn er leukere dingen om over te schrijven.
 

Mauritsweg.

We zijn ‘live’ getuige van een strafschop. Het is linkerspits Henk Bestebreurtje die de verantwoordelijkheid van deze elfmeter voor zich opeist. Bij zijn aanloop noteert het scorebord een 2-1 voorsprong en dus zal een rake trap, met nog een dik kwartier te spelen, vrijwel definitief het laatste stukje gif er bij de bezoekers uithalen. Met de immer meekijkende daken van de Mauritsweg als schitterend achtergrond-décor laat Henk over de importantie van deze strafschop dan ook geen enkele grasspriet groeien. Hij ragt de bal achter de verkeerd gokkende doelman Kranendonk. Deze sluitpost beschikt over een paar goed getrainde, elastische nekspieren die zijn hoofd nog wél in de goeie richting van het speeltuig op weet te sturen.
 

Op de schouders.

Uiteindelijk heeft hij de granaatinslag van Henk zowel binnen zien vliegen als voorbij horen suizen. Het net achter hem voorkomt wellicht nog letselschade voor enkele jeugdige Rijsoord-supporters die straks, na het laatste fluitsignaal van de nog net zichtbare arbiter Vink, hun helden juichend met een verdiende zitplaats op de schouders naar de kleedkamer gaan vergezellen. De ‘Kraaien’ werden in dit seizoen (65/66) de vroegste kampioen van Nederland. Met 24 punten uit 12 wedstrijden en een doelgemiddelde van 49 voor en 11 tegen is dit de balans na een historische middag. Aan toeschouwers geen gebrek. Volgend seizoen zal het in de 3e klasse alleen maar drukker worden.

Het is een waterkoude zaterdagmiddag op ’t Sportpark. We beginnen met een rijmpje: RVVH speelt thuis tegen Excelsior Maassluis! Beide formaties schommelen in de middenmoot van de 2e klasse B. Maar toch valt er nog veel te winnen in deze competitie. De KNVB looft namelijk voor de beste 4 geklasseerde teams in de eindrangschikking, een gratis ticket voor de nieuw te vormen 1e klasse uit. Het aankomende seizoen zal deze klasse-opwaardering ingaan. De kloof naar die fel begeerde 4e stek is zowel voor de Ridderkerkers als de Maassluizenaars een nog altijd haalbare kaart maar dan is het wel een must dat er vanmiddag gewonnen wordt! Vergist u zich niet in de gestreepte shirts a.u.b. Dit tenue betreft namelijk de outfit van het bezoekende Excelsior dat in eigen clubkleuren aan de aftrap is verschenen. Als het discutabel voor een arbiter wordt dat het belemmerend werkt om beide teams vanwege gelijkheid in clubkleding te onderscheiden dan geldt als vuistregel dat de thuis spelende club, voor een ánder, beter zichtbaar, afwijkend shirt moet zorgdragen. Het is maar dat u het weet!
 

Karel.

Overigens, zou deze foto in kleur zijn weergegeven dan heeft Excelsior hier de rood-wit-blauwe gestreepte verticale kleuren. Hun bijnaam: de ‘tricolores’, geldt trouwens nog altijd. En het originele basisshirt van Hercules (het eveneens gestreepte verticale blauwwit) noopte de ‘scheids’ kennelijk tot een kledingaanpassing bij het elftal van, de destijds in Heerjansdam woonachtige, trainer Daan den Bleijker. Anno heden beschikken de meeste amateurclubs over een uit- en thuistenue zodat de kans op gelijkenis qua clubkleding eigenlijk van te voren lijkt uitgebannen. We zien RVVH op bovenstaande foto dus in reserve-tenue en bij mijn weten was dat in dit geval: geheel blauw! We aanschouwen een boeiend actiemoment. Het is vrijwel zeker dat we getuige zijn van de afloop van een cornerbal voor RVVH. Die gedachte wordt met name gevoed vanwege de positionering van scheidsrechter Karel (dat zal leuk geweest in de bestuurskamer vooraf met voorstellen: ‘Karel, aangenaam!’ Er zal toch wel iemand gevraagd hebben “en wat is uw achternaam”? En als ik zijn benen tegen het ‘licht’ houd, dan lijken die rijp voor een paar weekjes Torremolinos, inclusief factor 50! Het sleutelfiguur van de foto is hét Ridderkerkse talent Cees Steketee. De hoog opspringende Cees telt hier pas 18 lentes en heeft nog een prachtige voetballoopbaan voor de boeg. Je zou zeggen dat Cees de bal nét heeft gemist (óf ietwat koppend geschampt) omdat hij geconcentreerd in de richting van de Excelsior-doelman kijkt.
 

Cor Troost.

Vlak boven het hoofd van een ander hoog opverende RVVH-er, Cor Troost (hij kwam dat seizoen over van Excelsior Rotterdam), haalt routinier Excelsior Maassluis-doelman Gerrit Geurtsen definitief de angel uit deze corner. De sluitpost geeft een schoolvoorbeeld van het onschadelijk maken van een hoekschop! Twee verdedigers van de bezoekers geven hun stijlvolle sluitpost voor alle zekerheid nog de nodige rugdekking om een eventueel slippertje van hun goalie alsnog te corrigeren. Arbiter Karel, met het fluitje in de rechterhand staat er met zijn voor ons niet zichtbare neus bovenop. Het fragment straalt door alle personages passie en concentratie uit. De man-in-black moest deze middag slechts twee keer voor een aftrap fluiten, want de wedstrijd eindigde, zoals het begon: nul-nul!

U aanschouwt een historische foto uit Teheran. De metropool van Iran telt enige miljoenen inwoners. Daarvan zitten er vanmiddag zo’n 40.000, hutje bij mutje op de uitpuilende tribunes. Met de letters I.R.A.N. op de shirts wordt straks afgetrapt tegen de gevreesde oranjehemden uit Holland. Het betreft hier het amateur-oranje van trainer Arie de Vroet. Deze trip betekent een snoepreisje voor de amateurs om aan een dergelijk toernooi deel te mogen nemen. Eén van de uitgenodigde bofkonten is de doelman. Het is Hendrik Pieter Jacob Schouten of kortweg Henk Schouten genaamd. De in Heerjansdam woonachtige en bij Rijsoord keepende Schouten staat vlak voor het begin van één van zijn meest memorabele wedstrijden uit zijn lange voetballoopbaan. 

Zakgeld.

Een paar weken terug viel, de invitatie vanuit Zeist, op zijn deurmat, voor deze twee weken durende sportieve excursie. Het advies van de medische staf op de bijlage is klip en klaar: ‘Vergeet uw zonnebril en zonnebrandolie niet. Dat geldt eveneens voor uw paspoort en vaccinatiebewijs.’ Over een QR-code wordt niet gerept. Ook over de vergoeding speelt de KNVB open kaart: ’Vijftien  florijnen zakgeld per dag!’ Nou, laten we het erop houden dat het altijd nog beter is dan niks. Henk is van het type ‘recht voor z’n raap’. Een eigenschap die helderheid en directheid verschaft. Een sportman pur sang! Tennissen en volleybal maken eveneens onderdeel uit van zijn sportieve mix. Transvalia, Zwart Wit’28, Hoogvliet, Rijsoord en Heerjansdam profiteerden als clubs van zijn uitzonderlijke kwaliteiten.
 

Klaagmuur.

Als trainer verdiende hij z’n sporen bij o.a. VVGZ, Capelle en het Zeeuwse VV Westhoek. De foto vormt een machtig mooie herinnering van een amateurvoetballer die dankzij zijn hobby gratis en voor niks landen als Israël, Rusland en Iran bezocht. Het is niet elke amateurvoetballer gegeven om in een oranjekostuum langs de Klaagmuur te sjokken of over het Rode Plein te paraderen. Voor de liefhebbers de uitslag nog. Twee nul voor Iran!

‘We’ gaan over enkele minuten vertrekken! Deze open vrachtauto functioneert normaliter in zake het goederenvervoer. Er lijkt nog niet aan alle veiligheidsvoorwaarden voldaan. Het wachten is op de indruk van het gaspedaal van de chauffeur! Op de houten uitklapbare stoeltjes, die doorgaans dienst doen om de zitvlakken van genodigden van een receptie- of trouwpartij bij Café Sport P.Heijman een degelijke rusthouding te bieden, zetelen vanavond de pico bello in het pak gestoken voetballers van RVVH. Een paar uur eerder heeft Hercules een bomvol Sportpark in extase gebracht door Huizen met maar liefst 4-0 terug te sturen naar hun eigen huizen. RVVH schrijft historie en is landskampioen van Nederland bij de zaterdagamateurs.
 

Café Sport.

Er is snel geschakeld door de organisatoren. Een rondrit door Ridderkerk vormt de beloning. Het vertrekpunt is niet toevallig juist hier gekozen want restaurant Café Sport is een RVVH-kroeg pur sang. RVVH wist overigens deze landstitel ongeslagen binnen te slepen. Tussen deze blijde Ridderkerkerse gezichten zit er één vreemde eend in de bijt. Nou ja eend! Het is een Pelikaan! Of beter gezegd, een ex-Pelikaanspeler. Zwijndrechter Wim Schipper heeft verleden seizoen de overstap van zijn cluppie Pelikaan naar RVVH gemaakt. Op géén enkele haar van zijn gekrulde bol zal daar ook maar één vezeltje spijt van te vinden geweest zijn. De moderne vleugelverdediger is dit seizoen namelijk met zijn neus in de boter gevallen. De ex-Peli  heeft zich al snel een basisplek in het elftal van trainer Henk den Boer verworven.
 

Boekhandel M.Sanders.

Wim werd in de reguliere competitie een paar weken geleden al kampioen. Hoger kan een zaterdagclub op dit moment niet komen. Hoewel? Er staat nog een nacompetitie geprogrammeerd tegen 3 andere kampioensploegen uit de andere 2e klassen. Dat zijn niet te minste. WHC uit Wezep, DOVO uit Veenendaal en het genoemde Huizen. Van RVVH werd niet al te veel verwacht bij de kenners. Maar na 4 gewonnen wedstrijden van de 4 zal een 5e zege, tegen Huizen, dus de landstitel opleveren. Wim zit hier als 5e van links vooraan en amuseert zich via een binnenpretje met collega-verdediger Lam Mak. Nauwelijks een paar uur geleden nog in het bezweten, gestreepte blauwwit maar vanavond in gala-kostuum met op de revers een opgespeld vaantje van ‘sponsor’ boekhandel M. Sanders met de bedrukte letters: Landskampioen! Tijdens een rondrit door Ridderkerk is het nooit meer zo druk geweest als in 1967.  

Het rugnummer ‘elf’ behoort toe aan RVVH-aanvaller Chris Birahy. Nog een fractie van een seconde geduld en Chris gaat hier met zijn linkervoet de 3-0 binnen jassen tegen een oude ploegmakker. Dat is de vergeefs duikende doelman van De Zwerver: Klaas de Jong. Chris speelde namelijk voordat hij neerstreek bij RVVH zijn wedstrijdjes voor de ‘overkanters’. Maar vanmiddag dompelt hij zijn ex-ploegmaten in diepe rouw. Binnen het half uur heeft RVVH al een beslissende voorsprong weten te nemen in de wedstrijd tegen de Kinderdijkers. Chris Birahy was een schitterende verschijning op de amateurvoetbalvelden. Buiten het feit dat hij het woord sympathiek wellicht zelf had uitgevonden waren zijn wervelende demarrages en zijn elegante passeerbewegingen een lust voor het oog van de fans.
 

Publiekslieveling.

Met die enorme bos zwarte krullen was Chris een echte publiekslieveling. Vanmiddag blijkt Chris nauwelijks af te stoppen. Het lijkt wel of hij tegen zijn oude club nog eens extra wil showen wat hij allemaal in huis heeft. Het verslag spreekt niet over het feit of Chris wél of niet heeft gejuicht bij zijn treffers uit respect voor zijn oude club. Na zeven minuten spelen wordt een individuele actie van hem al bruut onderbroken. Het is binnen het beruchte gebied. De bal gaat op de stip. Goos Nugteren weet wel raad met deze ‘pinantie’ en schiet de elfmeter onberispelijk binnen. Later blijkt dat Chris niet nauwelijks af te stoppen is maar juist helemaal niet. Alles wat hij aanraakt verandert in goud! De 2-0 maakt hij op aangeven van Cees den Hartog en de 3-0, na een ragfijne combinatie met Cees Steketee, zien we hierboven keurig  afgebeeld. Na de 3-1 van klasbak Pleun de Paauw zorgt de vlotte 4-1 van Cees den Hartog niet voor onnodige onrust in het hercules-kamp. RVVH gaat de winterstop in met een knappe 2e plaats achter DOVO. 

 

Omdat we Chris niet alleen van de achterkant willen laten zien ook nog een foto van de thuiswedstrijd tegen SHO een paar weken eerder op 9 november 1974. RVVH wist ook deze wedstrijd winnend (1-0) af te sluiten en wederom heeft Chris Birahy een groot aandeel in met name de winnende goal van Goos Nugteren. Op deze plaat is keeper Groenenberg van SHO de baas over de bal en lijkt Chris genoegen te moeten nemen met dit ‘beklemmende’ gegeven. 

 

 

 

 

De slag bij Bolnes! De zondagamateurs van Bolnes moeten zwaar aan de bak want hoewel het 13 dagen terug 1 april was komen de ‘geuzen’ uit Brielle verlaat naar Bolnes toe. De huidige koploper Wit Rood Wit, beter bekend onder de afkorting WRW nemen Bolnes vrij gemakkelijk in en keren met een bevrijdende 1-5 zege terug naar de oude stad Den Briel. Helaas voor iedereen die Bolnes een warm hart toedraagt betreft het hier geen 1 april grap.
 

Sneren.

De mannen uit de vestingstad hadden zich een zwaardere middag voorgesteld aan De Kievitsweg. De thuisclub moet een paar behoorlijke sneren van de plaatselijke sportcorrespondent incasseren vanmiddag. Enkele citaten: ‘zeer pover’, ‘ongeïnteresseerd’, ‘over techniek en fantasie zullen we maar geen woorden verspillen’, ‘een 5 voor deze wedstrijd is al een heel grote beloning’, ‘alles wat nog over de wedstrijd geschreven kan worden is dat het na de rust onprettig was om te zien’. Om tenslotte rigoureus af te sluiten met: ‘daarom verder geen woord meer’. 
Poeh, alle frustraties van de verslaggever ter plekke zijn met de inmiddels gedroogde inkt vereeuwigd. Dit is uiteindelijk ook helemaal geen slag bij Bolnes geweest. Dit was het ‘makkie bij Bolnes’. WRW is geen strobreed in de weg gelegd. 
 

Kanonnier.

Bij de tegenstander gaat alle roem naar kanonnier Van Pelt. De spits bereidt twee treffers voor en neemt er zelf 3 voor zijn rekening. De schrijver deelt toch nog een pluimpje uit aan enkele Bolnesspelers. Jaap Snijders en Cor Sparreboom zijn ondanks de kansloze 1-5 ‘goed voor de dag gekomen’. Uit de foto blijkt wel dat het WRW menens was vanmiddag. De druk is immens groot. Twee bonken van Briellenaars belagen doelman De Koning die stompend redding tracht te brengen. Tussen de geuzen zit één zebra gemangeld en links kijkt de bebrilde Sparreboom toe hoe deze actie in elk geval dit keer geen treffer oplevert. Oh ja, voor de statistieken! Het was Jan Zoeteman die vanmiddag voor zijn elftal de eer wist te redden. Voor het gelukkig al veilige Bolnes zijn er na deze deceptie nog twee duels te gaan. Toevalligerwijze een uit- en thuisduel tegen SVDP. Dat kun je toch ook niet verzinnen! De laatste veeg uit de pan komt weer uit de koker van de verslaggever: ‘als trainer De Jong de ongeïnteresseerdheid er bij zijn ploeg niet uitkrijgt dan weten we haast wel zeker dat er nog twee aangemeten nederlagen in het verschiet liggen’. Het lijkt de belastingdienst wel. Leuker kunnen we het niet maken! 

RVVH moet vanmiddag in een thuiswedstrijd tegen Sport Staalt Spieren de verworven koppositie verdedigen. Maar de Klaaswaalse opponent heet met name voor de pauze geen SSS maar blijkt eerder een SOS voor Hercules. Dik 1000 toeschouwers aanschouwen dat de bezoekers, met een excellerende Jan Tros aan het roer, het de thuisclub akelig lastig maken. Met name de defensie van SSS hanteert het nog altijd bestaande bekende systeem wanneer er sprake is van een noodsignaal, zoals het in alle werelddelen gebezigde SOS. Dat systeem heet afgekort WIW. In de voetbal-volksmond beter bekend als ‘weg-is-weg’, is bepaald niet gewild om naar te kijken. Maar ja, SSS heeft de punten ook keihard nodig en heeft de rode loper lekker in Klaaswaal achter gelaten.
 

Dronken.

Vlak voor de pauze kruipt RVVH nog ergens door. Het is het oog van de naald. Een schitterende kopgoal van Leen de Vlieger ‘vliegt’ achter een verbouwereerde keeper Arie Rijsdijk maar arbiter Vermaas speelt voor Hercules de reddende engel en keurt de treffer om werkelijk onbegrijpelijke redenen af. Na rust scoort George in ‘t Veld de bevrijdende 1-0 en gooit met zijn beslissende 2-0 de wedstrijd in het slot. De 1-0 ontstaat uit een knap genomen vrije trap die Joop Huizer met zijn fantastische linkervoet heeft aangesneden. Op de foto zien we de grillige linkerspits van RVVH, de Klaaswaalse defensie de nodige angst aanjagen. Joop Huizer speelde in zijn jeugdjaren en begin senioren bij Rijsoord alvorens hij de stap naar RVVH maakte. Het was bij Joop vaak alles-of-niets maar… als het ook op z’n tijd álles was dan kon hij dribbelend en slalommend aan het zijlijntje verdedigers helemaal dronken spelen.

 
Tureluurs.

Op deze momentopname lijkt hij te gaan stranden op de zoveelste Klaaswaler. Als tweede van rechts zie je nog een tureluurs geworden Hoekschewaarder juist weer opkrabbelen. Het zou bij nader inzien warempel zelfs de keeper wel eens kunnen zijn die Joop een paar seconden hiervoor omspeeld heeft. 
RVVH zou deze competite als kampioen eindigen en het toetje, het toernooi om de ‘landstitel voor zaterdagamateurs’ is bekende voetbalgeschiedenis voor elke doorgewinterde RVVH-supporter. Tegenstander SSS speelde zich in deze competitie met 18 punten uit 20 wedstrijden nipt veilig. 

Geen voetbalactie-foto dit keer maar wel een fraai actie-moment. U bent getuige van een familiair een-tweetje. Dit noemen ze nu pure nostalgie. Dit is de selfmade ‘kraaien-krijtkar’ van voetbalvereniging Rijsoord. Tegenwoordig adverteren de webwinkels met een vergelijkbaar attribuut onder het motto van, te koop: een elektro markeerwagen! Maar op deze verrukkelijke plaat uit de beginjaren ’60 demonstreert de familie De Ruiter de ouderwetse krijtkar. Je zou anno 2022 toch bijna krijtwit wegtrekken bij deze klassieke foto. De plaats van handeling is het hoofdveld van hun cluppie  Rijsoord. 
 

Ras-vrijwilligers.

Vader Huig links, met de opgestroopte pijpen van z’n ketelpakkie keurig in de wijds staande laarzen gepropt, keurt nauwgezet de handeling van zoonlief Jan, die de drabbige kalk in de richting van het gat van de leiding schept. Beiden lijken een tikkeltje schuw voor de lens van de camera maar dat beeld past maar al te goed bij de ras-vrijwilligers van de meeste clubs. Deze krijtkar is kostenbesparend geheel zelf ontworpen. Het patent van dit meesterlijke kunstwerk op één rad rust bij de familie De Ruiter. Het lijkt wel alsof het wiel zojuist uit een nachtje vorst met een laagje rijp ontwaakt. Het is in alle opzichten een staaltje van pure kunst. Weldra zal Huig de beide rank uitstekende staken ter hand nemen en de lijnen uit gaan zetten. 
 

Spinnewiel.

Zo’n 450 meter heeft het witte spinnewiel straks voor de boeg en daarna zijn de strafschopgebieden en nog wat rondjes en halve maantjes aan de beurt. En vooral niet te vergeten: de witte kalkvlek voor de te vergeven ‘pingels’. Hulde aan de vrijwilligers én de krijtkar. De nostalgische kleedkamers met de geschilderde letters ‘vv Rijsoord’ zijn de stille getuigen van de voorbereiding van weer een volgende competitiewedstrijd voor de Kraaien. De scheidsrechter wordt aanstaand week-end ouderwets op z’n wenken bediend. Geen doellijn technologie! De man-in-het-zwart kan straks met het blote oog zelf bepalen of de bruine bal de witte doellijn in het geheel is gepasseerd. Dankzij de familie De Ruiter zijn de lijnen vooraf perfect uitgezet. Zaterdag mogen de acteurs van Rijsoord de lijnen figuurlijk uitzetten. Het stokoude spreekwoord: “De zaak is in kalk en cement” (betekenis: “De zaak is geregeld”) is zojuist zichtbaar vereeuwigd. 
Forza Rijsoord! Forza de krijters!   

De oefencampagna van Slikkerveer aangaande het nieuwe seizoen 68’69 is in volle gang. Afgelopen dinsdagavond zag de in het dagelijks leven als politie-instructeur werkzame Bredase trainer Johan van Knijff zijn zoekende formatie nog moeizaam winnen van een douaneteam met 4-2. Vanmiddag treed Slikkerveer in de Hoekschewaard aan tegen Olympia. In Oud Beijerland is er om 14.30 uur afgetrapt. Het is een wedstrijd in het kader van een zogenaamde nederlaagserie waarvan je tegenwoordig niet al te veel of zeg maar gerust nooit meer (althans qua benaming) nog terugvindt. Het komt er in het kort op neer: de uitgenodigde voetbalverenigingen die Olympia in deze serie de grootste nederlaag weet toe te brengen wint de zogenaamde Oud- Beijerland-cup.
 

Rinus Michels.

‘Slikkerveer kreeg Olympia met moeite klein’, luidt de kop boven het wedstrijdverslag in ‘De Combinatie’. Er is dus in elk geval gewonnen! Op zich niet slecht want zo blijft Slikkerveer in elk geval in de race voor de cup. Slikkerveer speelt ongeinspireerd en dat klinkt best gek als je net bent begonnen aan een nieuwe voetbaljaargang. Toch had het bij rust al met 0-4 kunnen staan maar de neef van de bekende Ajax trainer Rinus Michels, broer Jan, staat werkelijk alles uit zijn doel te ranselen. Eindelijk haalt Cor van der Wal dan toch doeltreffend uit op aangeven van Ad Scheurwater. Ad forceert vervolgens geheel op eigen kracht de 0-2 maar een handsbal van Wim Hagendijk bezorgt de thuisclub middels een rake elfmeter de 1-2. Daarna wordt ook de 2-2 binnen geschoten maar Scheurwater zorgt meteen na de noodzakelijke aftrap weer voor de 2-3. Maar ook deze 2-3 wordt opnieuw door de thuisclub genivelleerd hoewel die treffer Slikkerveer kennelijk een beetje wakker schudt. 

Wim Blok.

De 3-4 uit een kopbal van wederom Van der Wal uit een wereldcombinatie tussen Wim Blok en Leen de Ruiter vormt een fraai sluitstuk van dit duel. Op de foto jaagt uitblinker Ad Scheurwater op de bal, nauwlettend gadegeslagen door de meesprintende Wim blok. Toevalligerwijze ook de toonaangevende mensen bij alle goals. De grootste vraag rest of deze 3-4 genoeg zal blijken om de 62 cm hoge cup alsnog op te halen in Oud-Beijerland. Dat betwijfelt de verslaggever ook want in De Postduiven uit Loosduinen, Flakkee uit Middelharnis, Xerxes en RFC uit Rotterdam  en Emma uit Dordrecht komen er nog een paar lastige klanten voor Olympia om een nóg grotere nederlaag uit te sluiten.

RVVH luidt het nieuwe jaar in met een wedstrijd tegen Huizen. De mannen uit Huizen zijn koploper. De duizendkoppige aanhang van de Ridderkerkers hopen op een surprise van hun ploeg. Dat hoopt trainer Gerard Weber ook. De sympathieke oefenmeester van Hercules verjaart vandaag en een verrassende zege tegen de huidige nummer 1 maakt het er vanavond met de verjaardagsvisite in huis een stuk gezelliger op. Echter het fysiek beresterke Huizen blaast RVVH vanmiddag omver. Na een 0-2 ruststand gaan de mannen met een 0-3 zege terug naar hun huizen in Huizen. 
 

Brandjes.

De Schiedamse scheidsrechter Brand doet vanmiddag z’n naam eer aan want links en rechts dienen er een paar brandjes geblust te worden. Het is bepaald geen zachtzinnig potje. Met name RVVH-knoest Daan van Hamburg trapt bewust nog wel eens over de bal heen. Maar diezelfde Van Hamburg zorgt in de slotfase voor het enige echte gevaarlijke wapenfeit voor RVVH, echter ook zijn pegel treft geen doel. Uiteindelijk gaan er toch 22 man weer van het veld en zal RVVH nog behoorlijk aan de bak moeten om zich in de tweede helft van het seizoen veilig te spelen.
 

Vieren.

Ook op de bijgaande foto wordt duidelijk dat er vanmiddag aan de Sportlaan voor Hercules niets valt te halen. Doelman Visser van Huizen onderschept een voorzet. Zijn klemvaste keepershandschoenen laten dit balletje niet meer los. Rechts duikt de altijd stuwende RVVH-middenvelder Jan Schouten met de ogen dicht vergeefs op in de frontlinie. Jan Schouten was een loop- en kopsterke middenvelder die in 1967 een onmisbare schakel in het roemruchte elftal van RVVH was dat landskampioen van Nederland werd. Uiterst links beseft George in ’t Veld dat ook deze mogelijkheid geen treffer op gaat leveren vanmiddag en hij dus na een voor hem vrij zeldzame  ‘droge’ 90 minuten zal moeten gaan douchen. Huizen gaat dit seizoen de kampioenstitel vieren door 4 punten voor Ijsselmeervogels te eindigen. RVVH vierde wellicht het feit dat ze uiteindelijk veilig het seizoen doorkwamen en bij trainer Weber zal thuis uiteindelijk toch ook zeker een feestje gevierd zijn vanwege zijn 36e verjaardag.  

Het is één week voor de start van een nieuwe competitie. Het betreft de komende voetbaljaargang 69/70. Alle Ridderkerkse voetbalclubs krijgen een podium om zich te presenteren in het best gelezen voetbalweekblad van Nederland: De Combinatie! Vandaag stellen de mannen van de zondag-tak van Bolnes zich aan het Ridderkerkse lezerspubliek voor. Bij de zebra’s staat er een fonkelnieuwe oefenmeester voor de selectie. Het is oud Activitas-speler Schipper. Voorheen heeft hij bij de voetbalclub Lekkerkerk naam gemaakt als zogenaamde ‘meester in de eenheidsvorming’ aldus het letterlijke citaat van de sportredacteur. De trainer verklaart hier zelf ook iets over: „Met een eenheid kunnen wij - technisch arm als we zijn- technisch bétere tegenstanders rustig tegemoet treden en zelfs daarvan winnen”.
 

Real Madrid.

Pfff… als je zo al, bij de eerste stappen van je nieuwe club, over de kwaliteiten van je eigen selectie denkt (technisch arm)…dan lijkt mij mijnheer Schipper geen blijvertje aan de Kievitsweg. Bij mijn weten is hij later ook geen trainer van Real Madrid geworden. 
Want het verhaal gaat nog verder…„mits de spelers zich niet blind staren op gerenommeerde namen want dat mogen ze vooral nooit doen; geen speciaal speltype; aanpassen aan de tegenstander en je voor de volle honderd procent geven”… bla, bla, bla, bla!
Maar gelukkig is daar ineens dan toch dat lichtpuntje: „Bolnes is echt wel een club met inhoud”. Hè, hè, het hoge woord is er uit jongens! ‘Laten we hopen dat Skippy jullie met deze oppepper, zelf, destijds dan toch nog de bekende veer in jullie r…. heeft gestoken’.

Als we het team nog eens langslopen druipt het plezier nou niet bepaald van deze groepsfoto af. Bij Piet van Bruggen (staande 2e vanaf links) kan er nog een flauwe glimlach vanaf en een flinterdun, aanstaande ginnegap van doelman Leen van Wingerden (links gehurkt) zoekt naar vrolijkheid. Voor het overige overheerst op deze presentatiefoto toch een beetje een droeftoetergehalte. Dan moet de stimulans maar van deze kant komen.
Kom op mannen! Jullie kunnen het! 
Succes de komende competitie!